Wat was het een heerlijke dag vandaag! Vanmorgen ging er al bijtijds een heel legertje vrouwen op pad om boodschappen te doen voor de lunch en om te tasjes voor de guys te vullen.

En Wendy, die lieverd, haalde ze weer allemaal op voor ons.
Al wachtende zongen we in de tuin wat liedjes, zonnetje erbij, graadje of 20-25.... wat wil een mens nog meer...
Met de hulp van Andisiwe en Simphiwe waren er taxi's geregeld en dat ging allemaal prima.

Bij aankomst stiefelden we eerst allemaal het grote gebouw in, wat Toiny en ik nog kenden van de vorige keer. Mis! Dat was nu de creche geworden en wij hadden de workshop in het gebouw ernaast, wat vroeger de creche was. Bij het zien van al die prachtige kindjes smolt heel Kuzola in liefhebbende oma's!

De ruimte waar wij de workshop hadden was een stuk kleiner, maar heel goed te doen.
Na de eerste kennismaking werd er hevig overlegd tussen Toiny en de guys, waarna er 2 liedjes uit de hoge hoed kwamen rollen: Mandi en Dumisani. Het laatste lied is een beetje jazzy, heel lekker. Het bevatte bovendien de naam Kuzola. We strelen ons met de gedachte dat ze de tekst speciaal voor ons hebben aangepast. Dat kan niet anders, gezien de vertaling van Arthur: De hele wereld zal onze naam vereren, de kracht van de naam Kuzola zal de dood, zonden en de armoede overwinnen. De kracht van de naam brengt vreugde; jullie muziek brengt vreugde.
Zo, dat is me nogal wat zeg! Wat een verantwoording! Als die last maar niet te groot wordt voor onze schouders....

We hebben de guys een heel oud Nederlands liedje geleerd, wat spontaan opkwam toen we in de tuin aan het zingen waren: daar bij de waterkant. Wij en andere toehoorders hadden er zo'n lol in, dat ervoor gekozen is om dat de mannen te leren. Ze leken het ook leuk te vinden. Wie weet horen we het later terug met een Afrikaanse twist, da's pas lachen!

We hadden wat laat geluncht bij de mannen, dus echt trek hadden we niet vanavond. Er zijn wat lichte etenswaren gehaald en daarmee hebben we lekker in de tuin gegeten.

Da's wat anders dan elfstedenkoorts! Dat lijkt ook zo ver weg - letterlijk en figuurlijk. Maar ik heb begrepen dat dit weekend de dooi alweer in gaat zetten. Toch wel jammer...

Jantine, jij en Maria krijgen de hartelijke groeten van Lennox en zijn vrouw.

En wat ben ik ook weer blij met jullie reacties! Dank jullie wel maar weer!