Vanmorgen gepakt en gezakt Altona Lodge achter me gelaten, in de wetenschap dat ik er over ruim een week weer terug ben. Ik vond het een prima onderkomen. En gisteren zag ik ook dat ze in de vitrinekast verschillende cd's met Afrikaanse muziek hadden. Peter bood aan om een cd-speler op m'n kamer te zetten, maar we zijn het allebei vergeten. Nou ja, straks weer nieuwe ronde, nieuwe kansen. Er lagen ook nog wat kettingen, armbanden en andere snuisterijtjes, dan weten jullie dat alvast!

Ging op tijd naar het vliegveld om alvast de huurauto te regelen, maar het systeem lag plat en ze wilden nu het paspoort van Karin in het echie zien. En die was net geland.... Van de nood een deugd gemaakt, alvast wat water ingeslagen en ontvangstcomité gespeeld. De Big 5 was compleet!

Daarna gingen we de bus ophalen, een avontuur op zich. Niet zozeer het ophalen, als wel om de automaat te leren kennen en vooral... het links rijden. Ik liet graag de beurt aan Karin, die is een bus gewend.

Na een paar km had ze de boel onder controle en ging het verder prima. De gps wilde in het begin niet doen war wij wilden, maar de aanhouder wint. En wij hebben gewonnen! De eerste dirt road (onverharde weg) hebben we gehad. Ging best goed, was redelijk vlak en vrij breed.

Voor de lunch hadden we Darling uitgekozen, een klein plaatsje, waar een restaurantje 'Evita Se Perron' zat. Een ontzettend leuke plek! Het is een heel oud treinstationnetje waar o.a. Evita Bezuidenhout het heeft gemaakt tot wat het nu is. Het dient als restaurant, cabaret en voor feesten en partijen. En al die oude posters en schilderijen, zelfs tot aan de wc aan toe! Geweldig! Jammer dat de tijd het niet toeliet om wat langer rond te kijken. 4 van de 5 waren behoorlijk gaar van de nachtvlucht en wilden niet te laat op de eindbestemming van die dag komen. Daarbij zijn Inge en Gerdie niet helemaal tof uit het vliegtuig gestapt, dus vroeg naar bed voor de ladies...

Citrusdal is verrassend groen in vergelijking met de uitgestrekte droge savannes, waar we doorheen reden. Het land schreeuwt om water! Niet alleen Citrusdal, maar ook onze B&B heeft een grote, groene tuin. OK, het gras vertoonde ook flinke bruine plekken, maar de planten en bomen zagen er goed uit. Blijkbaar geeft de rivier ondergronds voldoende water aan de begroeiïng. En oh wonder.... er zat water in het zwembad! Mevrouw verontschuldigde zich door te vermelden dat het met 'grijs' water vermengd is, maar dat kon de pret niet drukken! Heerlijk zo'n duik in een zwembad, als je alleen een lege bak verwacht!

Mevrouw heeft heerlijk voor ons gekookt, een Afrikaanse kippastei, iets met couscous en nog een zoete punt van het een of ander. Bij de koffie had ze iets van .... zusters, een mierzoet iets, smaakte een beetje naar oliebollen. We hebben het bij één gelaten...

De reizigsters hebben zich allemaal teruggetrokken, en ik zit onder de Afrikaanse sterrenhemel dit verslag te schrijven met het geluid van tientallen krekels op de achtergrond. Dit is Genieten met een hoofdletter...

PS: de foto's laten zich moeilijk laden. Morgen weer een nieuwe poging.

Nu lekker naar bed, want die loopneus wil ik ook zo snel mogelijk weghebben. 'Slaap is de beste medicijn', zei men vroeger al, en volgens mij klopt dat als een zwerende vinger....